Schipperke Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter

Gepubliceerd op 14 september 2021 om 15:12

Een eerdere ontmoeting van Skeppsklockans Honeymoon en Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter

Of ze plezier hebben samen?


Schipperke Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter

en de hondjes van Jopie de Zeeuw-Boelee

Met speciale dank aan Jopie en de baasjes van de hondjes geboren uit beide nestjes van Jopie haar teefjes die mogelijk maakten deze blog te voorzien van hun prachtige foto bijdrage gemaakt foto's door Leen de Zeeuw.

 

Jopie fokt al verschillende jaren af en toe een nestje, en dat doet ze heel zorgvuldig.

Het begint met de teefjes goed opvoeden en trainen voor de show. Dat vraagt veel tijd en aandacht. De partners voor de teefjes worden met zorg uitgezocht,

Er wordt gelet op gezondheid

De stambomen worden vergeleken "gemeten en gewogen" het is niet snel goed genoeg.

Het type moet goed zijn

En het karakter van de vader ook heel goed worden gevonden.

Natuurlijk voldoet het vadertje aan de rasstandaard.

En ook zijn formaat is van belang.

Dat er daardoor uiterst kritisch gekeken wordt werpt zijn vruchten af.

 

De zo gewenste resultaten blijven dan ook niet uit, haar teefjes hebben allemaal top predicaten gehaald. En ook de jonge "Jopie's Happy Home hondjes" misstaan zeker niet op de shows!
Het was dan ook erg leuk dat zij mijn reu Lex als partner voor haar zelf gefokte teefjes Christine- en Dinky van Jopie's Happy Home had uitgekozen.
Beide teefjes zijn halfzusjes van mijn Nelleke, hun vader is Gabber van de Moesdongen.
Lex had daardoor wel ervaring met "pittige" tantes. Hij had de "dames" al een keer eerder ontmoet, dat was op een activiteitendag geweest in Uden waar hij hen lichtelijk tegen hun haren in had gestreken omdat ze hem uit hadden gedaagd, hij had toen tegen ze gesnauwd wat door de dames luidruchtig beantwoord was.
Het hoort er nu eenmaal bij dat er af en toe kleine schermutselingen zijn.

De moeder van deze teefjes Skeppsklockan’s Honeymoon met haar zoon Bosco van Jopie's Happy Home en met haar oude teefje Chemke van de Heikenshoeve waren samen met Lex door Leen de Zeeuw op de foto gezet na een wandeling.
De hondjes staan op de boomstronk,

van links naar rechts Lex, Chemke, Skeppsklockans Honeymoon en Bosco.
Deze prachtige foto (ook hierboven) staat op mijn banner.

 

Dus toen Jopie mij vertelde dat zij met Dinky- en Christine van Jopie's happy home een nest van Lex wilde, was ik daar best mee in mijn nopjes.
De te verwachten loopsheid liet nog een tijdje op zich wachten, en toen was het zover.


Jopie vroeg mij wanneer ze langs kon komen, of dat ze eerst een progesterontest zou laten doen om te onderzoeken wat de exacte dekdatum was.
We besloten dat maar aan Lex als "professor" voor te leggen.
Wij zijn voorstander van alles zo natuurlijk mogelijk te laten verlopen dus daarom mogen de teefjes net zo vaak aangeboden worden als hun baasjes willen.

De natuurlijke voortgang wijst de tijd aan, en de dieren moeten elkaar kunnen leren kennen.
Dus zo kwamen Jopie en Leen met de beide hondjes hier, eerst proberen of Christine al “wat” wilde en de hondjes kennis laten maken

Waren Thornrag's Fjodor en Thornrag's Lativaya getuigen van het spectakel?

Jopie liet Christine los en zoals zij mij al had gezegd, stond Christine nu niet bepaald "open voor polonaise" van Lex, in tegendeel, ze gaf hem een kribbige snauw.
Nu is Lex dáár echt niet van onder de indruk..... hij stapte rustig weg, Christine keek hem na terwijl hij elders plasjes ging beoordelen.

We wandelden de weide in en zoals het met dames gaat hadden we van alles om gedachten over uit te wisselen.
Ondertussen renden Lex en Christine ook met ons mee.
Terwijl Jopie en ik zo stonden te praten, (we dachten dat het misschien nog te vroeg was voor actie van het tweetal) zag ik dat Christine Lex begon uit te nodigen voor een spel. Ze rende naar hem toe sprong tegen hem op, en rende dan weer weg.
Lex bromde wat.... ik vertaal het maar niet.... en daar kwam Christine al weer aan, ze rook aan Lex en dat vond hij leuk.     

Opeens zag ik dat Christine nu voor Lex ging staan, ze kantelde haar staart en deze uitnodiging kon Lex natuurlijk niet afslaan.
Hij sprong op haar, maar dat was toch wel wat teveel van het goede.

Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter


Christine sprong weg, maar een moment later deed ze weer het zelfde en nu ging Lex heel actief te werk.
Hij is ervaren en doortastend, hij sprong voorzichtig en hield haar meteen heel goed vast, nu deed hij precies wat al honderden jaren gedaan wordt, en hij deed het goed.
Ik waarschuwde Jopie die nog in de veronderstelling was dat het toch nog te vroeg was.... kijk eens!!!
Jopie keek, Ooo Christine!
Ze doen het al, we liepen vlug de twintig meter ver naar waar de hondjes waren, Jopie hield Christine vast, en Lex steeg af zodat ze mooi  gekoppeld in de klassieke paringsstand stonden.
Dat was gelukt!

Een honderden jaren oude afbeelding van Antonio Tempesta uit het museum in Amsterdam. Twee parende en twee vechtende honden

En daarna liet Jopie Dinky los, zij mocht ook even kennis maken met haar toekomstige "minnaar" Dinky was nog niet lang genoeg loops om interessant te zijn voor een reu, en zij was zo vrij even bij Lex te kijken of hij wel een “mannetje” was.
Zoveel vrijpostigheid kon hij niet waarderen, het zijn z’n private Parts, zijn “kroonjuwelen” daar mag niet iedereen aankomen.
Het stelletje had daar al meteen woorden over, en ook Dinky was nog erg gereserveerd. Lex onderzocht haar wat zij op haar beurt ook nu net even iets te ver vond gaan.

Ze begonnen tegen elkaar te blaffen.
Lex is vlak na een paring niet erg gesteld op aandacht van andere honden, hij wil dan rustig na gaan genieten van zijn geslaagde moment met Christine.

Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter

 

Een paar dagen later, (Christine had nog een paar ontmoetingen met Lex gehad) mocht Dinky bij Lex.
Zij was nog nooit eerder gedekt dus had Jopie grote twijfels of dat wel zou lukken, temeer omdat Dinky behoorlijk pittig is.
Maar Dinky wist al wat ze wilde, Lex hoefde zijn charmes niet meer in de strijd te werpen, blijkbaar vond Dinky hem zo woest aantrekkelijk dat hij weinig hoefde doen om Dinky als een blok voor hem te laten vallen.

Zodra Dinky de auto uitsprong waar Lex haar al opwachtte, liet ze aan Lex al meteen duidelijk weten dat ze hem helemaal leuk vond.     

En dat laat Lex zich dan ook geen twee keer zeggen!

Hij pakte haar voorzichtig beet en deed meteen wat we van hem verwacht hadden, Dinky piepte zelfs niet toen hij vast kwam te zitten.

Christine met haar ruim 8 weken zwangere buikje

NESTJE VAN CHRISTINE VAN JOPIE'S HAPPY HOME.
En Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter
5 pups 2 reutjes en 3 teefjes.
Guus, Grover, Ginny, Guusje, Gaia.
Fokker Jopie de Zeeuw Boelee.

 

Christine met haar 5 pups in de tuin 7 weken oud.

Pups van Lex en Christine 8 weken, van links naar rechts:

Reutje Grover, Teefje Ginny, Reutje Guus, teefje Gaia, en teefje Guusje van Jopie's Happy Home. 

Reutje Guus van Jopie's Happy Home

Dertien maand oud

Leen en Jopie de Zeeuw-Boelee

Zijn de pups gaan bezoeken op de leeftijd van 13 maanden.

Het verslag van de bezoeken heeft Jopie gedeeld met verschillende belangstellenden en ook mag ik u delen in het resultaat.

Verslag van reutje Guus

Toen we aanbelde werd er stevig geblaft.

Bij het betreden van de woning werd er nog steeds geblaft, en Guus toonde zich als een standvastig waakhondje.

Vanwege de weersomstandigheden gingen we gelijk in de tuin foto's maken en Guus ging blaffend met ons mee.

Toen we hiermee bezig waren was het ijs gebroken, maar foto's maken dat ging nog niet zo makkelijk met deze spring in het veld.

Guus wilde niet stilstaan en sprong alsmaar naar de hand met het lekkers daarin.

Op 1 moment van stilstaan gauw de stand foto geschoten, helaas staan daarbij de achterpoten wat ondergeschoven, maar het was al een wonder dat deze gelukt was!

Weer naar binnen en zittend op de stoel, kwam Guus vrij en vriendelijk zonder terughoudendheid verder kennis maken en liet zich aaien.

Even later lag hij lekker te slapen op een kleedje voor de open haard waar wij zaten.

Ook Guus kan het prima vinden met andere honden waar hij graag mee speelt.

Een wat eigenzinnige niet al te makkelijke kerel die flink aan het puberen is.

Hij is een flinke en stevige kerel van naar schatting tegen de 7 kilo aan.

Hij heeft een mooie vacht met goede kraag die zich nog verder zal ontwikkelen.

Voor zijn leeftijd is hij al flink ontwikkeld, al moet zijn body en diepte nog verder ontwikkelen.

Hij lijkt erg veel op Christine niet alleen qua bouw en vacht, maar zeker ook qua kop precies zijn moeder, alleen mannelijker.

Toen opstonden om weer huiswaarts te keren ging hij weer even blaffen.

Vreemd bezoek zittend op de stoel prima, maar daarna weer opstaan......toch maar weer als een ware waakhond even waarschuwen.

Heel herkenbaar.....

Reutje Guus van Jopie's Happy Home

Dertien maanden oud

Reutje Grover van Jopie's Happy Home

zeven maanden oud


Leen en Jopie de Zeeuw-Boelee gaan op bezoek bij Grover.

Toen we aanbelde werd er flink geblaft en ook nog tijdens het betreden van de woning.

Eenmaal zittend op de bank kwam Grover gelijk zonder terughoudendheid naar ons toe, en liet zich vriendelijk aaien, hij wilde onze polsen niet loslaten met zijn pootjes.

"Doorgaan met aaien!" maakte hij ons duidelijk.

Hij sprong op de bank gezellig tussen ons in, en speelde met ons.

Liep daarbij ook over de rugleuning van de bank....hij leek wel een poes!

Dat zal hij dan wel geleerd hebben van de 2 poezen die daar ook wonen, en waar hij het goed mee kan vinden. 

Grover is een klein reutje van 5 1/2 kilo die helaas totaal uit vacht was.

Hij had dan ook de hele zomer gebivakkeerd op een boot in Griekenland, en daar was het heeeeel warm geweest, dus.....had hij zijn jasje uitgetrokken. 

Het is een reutje die nog erg jeugdig is, en zich nog moet ontwikkelen in body en diepte.

Reutje Grover van Jopie's Happy Home

Dertien maanden oud

Teefje Gaia van Jopie's Happy Home

Acht maanden oud

Verslag bezoek aan Gaia van Jopie de Zeeuw-Boelee.

Toen we aankwamen rende Gaia door de tuin waaks op ons af en toonde zich als een pittig en standvastig waakhondje.

Vanwege het slechte licht omdat het al laat in de middag was en de woning in het bos stond, gingen we gelijk foto's maken.

Dit lukte goed Gaia wilde wel meewerken, maar helaas zijn de op zich wel goede foto's vanwege het slechte licht niet zo scherp als ze zouden moeten zijn.

Na de foto's gingen we naar binnen, en kwam Gaia kennismaken met ons, zij liet zich toen zonder terughoudendheid aanhalen.

Ze voelde zich goed op haar gemak met ons bezoek.

Ze kan het goed vinden met hun 2 poezen, en speelt ook graag met honden waar ze het goed mee kan vinden.

Gaia heeft al getoond lief met baby's om te gaan.

En dat kan ze binnenkort ook gaan tonen met de 1ste baby van haar baasjes.

Gaia is wat kleiner dan haar moeder Christine gebleven, en weegt 5 kilo en 2 ons.

Prachtige vacht met een mooie kraag voor een teefje.

Zij is alreeds goed ontwikkeld met een compacte forse body. 

Teefje Gaia van Jopies Happy Home

Gaia is hier 13 maanden oud

Teefje Ginny van Jopie's Happy Home

1 jaar oud

Teefje Guusje van Jopie's Happy Home

Één jaar oud

Dinky met haar ruim 8 weken zwangere buikje.

NESTJE VAN DINKY VAN JOPIE'S HAPPY HOME
EN LEX Luthor du Dragon Rouge de Jupiter
3 pups 1 reutje en 2 teefjes.
Heintje, Hera en Holly.
Fokker: Jopie de Zeeuw Boelee

 

Dinky met haar 3 pups in de tuin 7 weken oud.

pups van Lex en Dinky 8 weken, van links naar rechts:

Teefje Hera, reutje Heintje, en teefje Holly van Jopie's Happy Home

Dinky was dus juist super makkelijk met haar eerste dekking! Toen het klaar was danste ze over het erf hier op onze boerderij.
Het was echt een moment waar iedereen blij aan terugdenkt.


En nu zijn we ruim een jaar verder, ondertussen zijn de kleintjes groot geworden. 

Van de eigenaren hebben we prachtige foto's gekregen die u hieronder kunt zien.

Dit zijn drie "kinderen" van Dinky en Lex

Dit is teefje Hera van Jopie's Happy Home leeftijd 12 maanden.

Fokker: Jopie de Zeeuw-Boelee, Eigenaar: Dorota v/d Waardenburg. Moeder: Dinky van Jopie's Happy Home, Fokker/eigenaar Jopie de Zeeuw Boelee vader Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter.

Hera is één van de kleintjes geboren uit de beschreven ontmoeting hierbij.

Hier ziet u teefje Hera van Jopie's Happy Home

1 jaar oud

Hera van Jopie's Happy Home op de "sportschool"

Reutje Heintje van Jopie's Happy Home

Heintje is een broertje van Hera uit het zelfde nest. Hier is hij 13 maanden oud

 

Jopie de Zeeuw-Boelee schrijft....

Toen wij op bezoek kwamen om onze lieve schat te gaan bekijken, rende Heintje waaks op ons af, toonde zich als een pittig waakhondje.

Eenmaal zittend binnen, kwam hij heel vrij en vriendelijk naar ons toe, en liet zich zonder terughoudendheid aaien.

Vriendelijke vrije kerel met veel zelfvertrouwen, goed met honden waar hij graag mee speelt.

Hij kan het ook goed vinden met het kleinkind en de poes.

Deze 13 maanden oude kerel heeft een mooi klein maatje van 5 kilo en 8 ons.

Hij is al heel mooi al moet zijn body zich nog verder ontwikkelen, en aan diepte winnen.

Hij heeft een mooie vacht die helaas in de rui was, waardoor zijn mooie reuenkraag tot een paar piekjes haar was gereduceerd.

Toen we foto's gingen maken, toonde Heintje zich een waar fotomodel!

Hij poseerde fantastisch vol rust en zelfvertrouwen en met veel aandacht voor het vrouwtje.

Reutje Heintje van Jopie's Happy Home

13 maanden oud

Teefje Holly van Jopie's Happy Home

13 maanden oud

Holly dochter van Dinky x Lex 13 maanden oud.

Is een klein Schipperke van 5 kilo en 1 ons.

Toen we arriveerde even blaffen, daarna was het ijs al snel gebroken.

Ze liet zich toen vrij en zonder terughoudendheid aanhalen door ons.

En voelde zich heel goed op haar gemak met onze aanwezigheid.

Holly is een heel lief Schipperke, kan het heel goed vinden met het kleinkind en met honden waar ze graag mee speelt. 

Teefje Holly van Jopie's Happy Home

Ze is hier 13 maanden oud en lijkt precies op haar moeder Dinky 


Deze afbeelding kwam ik tegen op de Franse cursus, heel apart. En ook mooi om een nieuw hoofdstuk aan te duiden



Hieronder staan de jongste "kinderen" van Lex en Nelleke

Roderick de Wakkere Rakker                                          Rakker de Wakkere Rakker

Roxette de Wakkere Rakker                                              Rebelleke de Wakkere Rakker

Renske de Wakkere Rakker

En nadat Lex en Dinky hun passie gevierd hadden hebben Leen en Jopie mijn nestje van Nelleke van het Kumtichshof en Lex wat ik op dat moment had "vereeuwigd" zie hier het zevental op de foto's.

De eerste waren de drie reutjes en daarna de teefjes.

 

 

Lex Luthor du dragon Rouge de Jupiter

Hier op deze foto's was hij nog in Frankrijk met zijn nestgenootjes.

Lex als puppy 

Lex uit Frankrijk laten komen.

Het was een heel avontuur om van zover in de wereld een hondje te kopen.

We hadden aan een paar ervaren Schipperke kennissen gevraagd of de afstamming van Lex veelbelovend was om hier een stam mee op te gaan zetten, en dat werd bevestigd. Toen moest ik ondersteuning hebben bij het overleggen met de fokster van Lex, Carole Delaporte.

Carole heeft er alles aan gedaan om ons deze prachtige reu toe te spelen, een broer van Lex,  Leonard Nimoy du Dragon Rouge de Jupiter is toen Lex hierheen kwam naar Engeland gegaan.

Overbodig om te zeggen dat we heel blij met Lex zijn, hij geeft prachtige nakomelingen die allemaal op elkaar lijken.

Lex is daarmee een uitstekend verervende reu gebleken.

De ouders van Lex, zijn moeder bovenaan.



Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter.


Even voorstellen, Ik ben Lex... tenminste zo noemt men mij. Ik had nog wel even wat moeite met de taal hier, waar ik vandaan kom spreken ze Frans en dat hoor ik nu nergens. Verder heb ik een hele lange deftige moeilijke naam, zegt mijn vrouwtje, ik heet Lex Luthor du Dragon rouge de Jupiter. Ook heb ik nog een broer en twee zusjes, La Belle is mijn zus in Nederland. Ze reisde met mij mee heel ver en heel lang in de auto, dat was zo vermoeiend... toen ik thuis in Hall aankwam was ik gewoon te moe om te protesteren dat ze mij 's nachts in de bench opsloten, maar de volgende nacht heb ik ze toch wel even duidelijk gemaakt dat ik dat niet leuk vind.

Twintig minuten protesteren, maar dacht je dat ze je dan komen vrijlaten... zelfs de andere honden die naast mij lagen gingen ondanks mijn protesten toch gewoon slapen. Nu ja... dan ben ik dan ook maar gaan doen.
Vrouwtje zegt dat ik lucky boy ben, wat ze daarmee bedoelt weet ik nog niet, het zal wel.... ze hebben wel onderzocht of ik inderdaad alles heb wat een kerel hoort te hebben, dus dat zit wel goed.

Ach... ja.. sommige dingen praat je gewoon niet over. Toen ik thuis kwam wist ik ook niet goed wat te doen met de plasjes, nu begrijp ik dat die netjes buiten horen te liggen, en de grote boodschap gaat ver weg, daarvoor wandelen we een heel stuk. En dat gaat ook heel goed, dat is zo leuk, ik loop lekker met vrouwtje mee, pas wel op dat ze niet op mij trapt want ik loop echt vlak bij en let zo goed op haar, stel je voor dat ik haar niet meer zie... ik moet echt heel goed op haar passen.

En dan hebben we nog een stel dames hier, Eowyn ze heeft zelfs een stel puppy's op dit moment, ze is wel ok hoor, ik mag niet naar de puppy's gaan in het werp hok dat heeft ze wel verteld, maar verder is ze heel lief. En oma Hymke de schat, bij haar mag ik lekker in de bench liggen, Aroufke is ook lief voor mij.

Nelleke, de jongste, is af en toe echt kattig tegen mij, ik mag niet eens lekker bij haar in de bench slapen als ze daar ligt. En ze pakt ook snel mijn kluifjes en eten af. Vanochtend heb ik heel wild met haar gespeeld, ze zal er nog wel achter komen dat ik niet alles goed vind. Ik ga in ieder geval voor niemand op de rug liggen, als ik mijn staartje even naar beneden houd moet dat genoeg zijn om te laten zien dat ik het goed bedoel.

Wat ik ook erg leuk vind is water. Door de plassen stappen....super.... er is veel gras hier met een kant die naar beneden loopt met onderin een prachtige plas. Geweldig.... daar zou ik wel even doorheen draven alleen....het was wel heel diep, mijn hele buikje nat, en koud!! Vrouwtje riep dat ik uit de sloot moest komen, naar haar toe, dus dat deed ik dan maar, het was zo'n raar gevoel, eerst bleef ik even beteuterd in het water staan kijken en wist niet wat ik moest doen. Toen ben ik maar gauw naar het vrouwtje gegaan, telkens nog even alle natte pootjes bekeken en ik ben daarna maar heel hard gaan rennen en even in het gras gaan rollen, maar toch helpt dat niet echt om droog te worden. Gelukkig had het vrouwtje binnen een lekkere droge handdoek waarmee ze mijn avontuur met de sloot tot een goed einde heeft gebracht.

Ze zeggen allemaal dat ik een heel fijn en bijzonder karakter heb, wat ze ermee bedoelen weet ik niet. Ik vind het wel goed en ga lekker op schoot liggen slapen. Voor alle Schipperke liefhebbers een knuffel van Lex.

Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter

Net aangekomen bij mij.

Een schat van een hondje.

Lex voelt zich al heel snel thuis in onze roedel

 

Lex speelt met een "kind" van Eowyn en Nelleke staat naast hen.

Heerlijk dat knoeien met water.

Met Lex een Aroufke naar Animal Event in Hilvarenbeek 

We hadden een uitnodiging gekregen om de hondjes te showen op het evenement voor huisdieren wat gehouden werd op park de Beekse Bergen. Ik besloot dat dit een prachtige gelegenheid was om de nog heel jonge Lex te wennen aan van alles en nog wat. Van de Vrienden van het Schipperke hadden we daar een eigen stand. Ook die werd beurtelings door diversen leden "bemand" om zo onze Schipperkes onder de aandacht te brengen van het publiek.

Het is nog steeds een onbekend ras. Dus zo'n gelegenheid pak je dan ook aan.

De stand was in een rij opgesteld met diverse andere rassen, wij werden geflankeerd door een vereniging met Teckels en aan de andere kant stonden Bouviers.

De stand met Teckels was gezellig maar bij de andere buren daar werden zo nu en dan de verblijven van de honden op kwaliteit uitgetest. Ze lieten duidelijk van zich horen, onze wand trilde er van. En onze hondjes......? Schipperkes maken zich niet zo druk. De Bouviers kenden elkaar blijkbaar niet zo goed en twee reuen daar...? Die onder invloed van zoveel geuren uit de omgeving opgewonden raakten? Die wilden elkaar het liefst even uitleggen wie het voor het zeggen had.

Lex met zijn zachte puppy vacht

Ik nam Lex en Aroufke mee om het hele evenement eens aan onderzoek te onderwerpen. Eerst alle ras stands van de honden langs, daarna even bij de Raad van Beheer kijken die ook voldoende interessante dingen had om te bestuderen.
Er waren naaktkatten, Lex vond die wel heel erg raar, duidelijk niet iets wat hij leuk vond.

Er was een honden school, bekend van de televisie, waar uitleg gegeven werd over gedragsproblemen, we maakten daar even een praatje, er stond een grote waterbak opgesteld voor dorstige viervoeters, tot mijn verbijstering draaide Aroufke tijdens het gesprekje wat we hadden haar achterwerk naar het waterbakje en liet daar wat geels bij in lopen....

De smeerkees, geschrokken stamelde ik.... "uh, dat doet ze anders nooit".

Ben ik mooi?

Naaktkatten, ze hebben een heel zacht velletje, zijn ook best lief.

In een aparte hal waren knaagdieren en kleine vogels, daar mochten geen honden komen

Er waren zoveel prachtige demonstraties te zien, hieronder een honden trainer, de foto spreekt voor zich.

En deze mooie dierengroep.... 

Ze lieten een knap staaltje dressuur zien.

Er waren overal schaaltjes waar de hondjes iets uit mochten proeven, Kauwstaafjes het lekkerste voer van alles!
Lex wist nog niet of hij daar nu wel zo'n zin in had, er waren zoveel onbekenden, en dan heeft hij niet meer zo'n grote eetlust. Verder waren er ook paarden, een Fransman gaf daarmee een show waar je nog maanden over praat. Zie hieronder de foto.

In deze ring mochten wij onze Schipperkes laten zien...

Op Animal Event was ook een hondenwasplaats, daar kon je de hond superdeluxe laten wassen, en dat was wel leuk want het was erg warm die dag, Lex mocht eerst, hij werd gedoucht en lekker met honden shampoo ingesmeerd, daarna heerlijk uitgespoeld en rook als een dametje wat direct van de schoonheidsspecialiste vandaan komt, of Lex het zelf ook lekker vond ruiken weet ik niet maar ik hield er wel van. Aroufke vond het wel prima. Thuis heeft Lex meteen "wat" gedaan aan de heerlijke frisse geur, hij nam een zandbad.....

Kortom Animal Event smaakt naar meer....

Lex speelt de baas over de kleintjes van Eowyn die twee maanden jonger zijn dan hij, hij ging, toen hij hier net aangekomen was, zelfs even kijken of hij ook melk kon krijgen van Eowyn.

Zij vond dat toch niet echt een goed plan en liet op niet mis te verstane wijze horen dat "meneer de Fransman" nu wel al te vrijpostig werd.

De kleintjes van Schipperke Eowyn en Ywan van de Moerheuvel zijn heel ondernemend...

Lex en Nelleke kunnen het best goed samen vinden.

Lex en Nelleke

Lex is heel sociaal maar laat zeker niet met zich sollen, hier speelt hij met een kleine kameraad.

Kom maar op Lex.... samen kunnen we je best aan hoor!!!

Als ze op deze leeftijd zijn, zo'n zeven weken is het een hele roedel.

Steeds ondernemender.

 

Lex gaat mee op avontuur

 

Al snel nadat we Lex hadden gekregen bleek hij een groot onderzoeker te zijn.

De “dames” trokken niet meteen zijn belangstelling, daarmee wachtte Lex tot hij ouder dan een jaar was, een loops teefje was wel interessant maar hij vond blijkbaar dat intieme acties iets meer stoerheid van zijn kant vereisten.

Hij liet daarmee zijn eerste gelegenheid dat Nelleke wel partner van hem kon worden voorbij gaan.

Toen Nelleke daarom bij Tommy was geweest speet dat Lex want toen had hij zoiets van…..? “Dat had ik ook wel willen doen….”

Zoek de muizen en mollen....

De vliegende kat….

 

Op weg naar huis zien de honden opeens een kat op ons erf lopen, het is geen poes van ons.

En dan mag hij er niet lopen van Lex, eigen katten mogen op ons terrein maar vreemde poezen niet. Hij en Nelleke rennen naar de onbekende kat, die ziet op haar beurt wat daar aan komt.

Ze aarzelt geen moment en wil met een grote sprong een boomtak bereiken om zo vanuit de hoogte naar haar belagers te blazen.

Alleen pakt dit nu net even anders uit.

(We lopen op op dat moment het koeienpad wat langs een verdiepte sloot loopt, de oppervlakte van het water is zeker twee meter lager dan de grond waarop wij staan, langs de oever groeien jonge bomen en struiken, de sloot is een meter of vier breed met aan de overkant een paar dikke hele oude eikenbomen).

De kat was geen groot kenner van de plaatselijke landkaart. Ze sprong per ongeluk zo tussen de begroeiing door en kwam met een plons midden in de sloot terecht….

De hondjes stonden aan de kant te kijken….

Wat een sukkel!!! Gelukkig hield deze acrobaat niets anders dan een gekreukt ego en een natte vacht over aan het avontuur. De volgende dag zat ze bovenin de boom te kijken toen ik met de hondjes langs haar heen liep.

Toestemming voor de kat om op het erf te mogen zitten..

Het was ongeveer vanaf dat moment dat Lex zichzelf de taak oplegde dat alle katten in de boom gejaagd moesten worden.

Sommigen mochten wel op het erf of in de stal blijven zitten als ze daarvoor toestemming van Lex hadden.

De goedkeuring is verkrijgbaar door rustig te blijven zitten, niet te blazen en zeker niet grommen. Dan is het goed, dit werd wel iedere ochtend opnieuw door Lex en Nelleke gecontroleerd, toch blazen...? Dan sprongen ze bovenop de kat...

Voor het eerst naar Beringen, de grootste show die er is voor Schipperkes.

Nu we een eigen dek reu hadden moesten we met hem toch een keer naar een show in België, de bakermat van "ons" ras.

Lex en ik vonden het allebei spannend, dat is dan ook zichtbaar op de foto's.

Hij is hier een jaar oud.

 

Het was een hele onderneming de reis naar België.

Al weken van te voren hadden we ons daar op voorbereid en met Lex oefeningen gedaan zodat hij zich wilde laten zien op zo'n evenement. Zelf ben ik ook niet echt handig in het shows lopen maar dat mocht de pret niet drukken. Eerst waren we al op bezoek geweest bij familie in Limburg en hadden daar overnacht, en de volgende dag zetten we de tocht voort naar Beringen. Het is daar prachtig. Veel ruimte om te parkeren en een hele gezellige drukte heerste er. We hadden diverse bekenden gesproken en toen moest Lex de ring in. Hij deed zijn best en zette zijn beste beentje voor. We kregen een goede beoordeling. 

Lex deed het best goed in de ring

Mooi draven, netjes stilstaan

Goed op het vrouwtje letten...

Nummer twee, best goed toch?

Voor de eerste keer.

Lex was geshowd en oud genoeg voor zijn eerste paring.

Het was heel leuk want hij kreeg hiervoor de dochter van Hymke, Daninja. Zij was één van de negen hondjes uit het enorme nest.

Dani was al vaker drachtig geweest en zou voor Lex een goede lerares zijn, en dat was ze ook. Ze speelden een poosje met elkaar en toen gaf Dani aan wel "open" te staan voor Lex.

We hielpen het stelletje een beetje en zo lukte het vlot.

 

Lex en Daninja, Dani kreeg zes hondjes 

Hieronder ziet u een hele mooie foto, deze is gemaakt nadat we met een groep leden in het park rond huis te Eerbeek gewandeld hadden. 
Het was heel gezellig samen, de Schipperkes kunnen het goed samen vinden, wat eigenlijk altijd wel het geval is trouwens.

Soms hebben reuen wel een mening over wie het voor het zeggen heeft maar meer dan grommen gebeurt er eigenlijk niet in zo'n geval.

Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter, na een heerlijke wandeling poseren samen met Chemke van de Heikenshoeve, Skeppsklockan's Honeymoon en haar zoon Bosco van Jopie's Happy Home.

Chemke en Honey zijn eigendom van Jopie de Zeeuw en Bosco van Johan de Jonge en is gemaakt door Leen de Zeeuw.

Eowyn geniet....


Lex heeft nu drie keer een teefje gedekt, en daarvan wordt hij ook best bazig.
De tweede was mijn eigen Eowyn, het was gewoon erg leuk om mee te maken hoe dat spannetje naar elkaar toe groeide.


Ze was loops geworden en al enkele weken voor die tijd werd er druk gespeeld tussen die twee.
Toen begon ze te vloeien en keek Lex iedere dag enkele keren "hoe laat" het was bij Eowyn.
Tot het op zondagavond zover was dat hij actie kon ondernemen, ze was toen op dag 12 na het begin van deze periode.
Ik had mij voorgenomen hem te leren dat hij alleen wat mag als ik daar bij ben en zijn teefje vasthoud.
Dus zo gezegd zo gedaan.
Ik hield Jootje vast en Lex sprong, helaas ging het niet zoals gepland en mislukte de sprong.


De volgende dag 's ochtends vroeg opnieuw proberen, nu lukte het helaas ook niet goed genoeg en weer was hij los. Ik werd er best bezorgd en wanhopig van want de tijd gaat verder en ik wilde graag een nestje.
Dus 's avonds wilde Lex weer, nu was hij wat rustiger en minder heftig, nu ging het wel goed en zat hij ook vast.

Eowyn

Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter


De volgende ochtend lukte weer niet goed, maar ach het was al een keer goed gegaan dus zouden we het verder maar laten lopen zoals het komen zou....

Aan het einde van de dag moesten we de koeien uit de weide halen, en Eowyn ging mee aan de lijn omdat ze nog altijd erg loops was en ik natuurlijk niet wil dat ze de benen zou nemen. Dat doet ze anders nooit maar je weet het met een loops teefje niet zeker.


Midden tussen de koeien en de andere twee honden die mee waren gegaan koeien halen vond Lex dat het wel tijd was voor een "ontmoeting" en hield Eowyn aan. Ik keek het even aan en hielp hem door Eowyn weer vast te houden en te kijken of het goed ging, ondertussen kwam een koe kijken wat dit toch voor een vertoning was zo midden in de weide, maar Nelleke joeg de koe weg... geen pottenkijkers hier.

Lex Luthor du Dragon Rouge de Jupiter 

Lex en Eowyn zaten inmiddels vast en genoten zichtbaar van hun samenzijn. Eowyn legde haar kop op de grond en ging aanstalten maken om te gaan liggen, ik pakte Lex daarop maar beet en legde hem ook op zijn zijde op de grond, zo lagen ze samen plat op de grond en ik zat op de grond met mijn benen wijd met het stel er tussen, de kop van Lex op mijn schoot. Het was gewoon zo leuk dat intieme moment van de hondjes, Aroufke en Nelleke die de koeien naar huis joegen en terug kwamen om te kijken wat wij toch aan het doen waren. Eowyn heeft hiervan een prachtig nestje gekregen....

Dat was een paring uit "liefde"... gezien het tevreden gezicht van Eowyn

Lex en Nelleke van het Kumtichshof kregen hun eerste Nestje

 

 

Lex met twee "kinderen" van hem.

Leonora de Wakkere Rakker

Nelleke van het Kumtichshof met haar "kind" van Lex

Leonora (Noortje) de Wakkere Rakker.

Leonora de Wakkere Rakker als volwassen Schipperke

Lex zijn ongeluk op 8 januari 2017 

Koud!!!! Heel koud, gelukkig zette de dooi al snel in, te zien aan de reuze ijspegels

Het is laat op de avond, we hebben vorige week oud en nieuw gevierd, het vuurwerk is weer verleden tijd voor een jaar, het is rustig en stil buiten is het heel koud, het sneeuwt en waait er ook nog bij. Ik zit met een kom lekker warme chocolademelk gezellig een spannende film te bekijken. Het is al half tien 's avonds als de bel aan de voordeur klinkt. Wie zou dat nu nog zijn?

We wonen op een boerderij in het buitengebied, iedere buur komt met de fiets of auto een bezoekje afleggen zeker in de winter, de voordeuren zijn hier zeker niet op steenworp van elkaar gescheiden.

Het is de buurvrouw, ze had een zwart hondje in het donker in Hall bij de kerk in de buurt zien lopen, het was volgens haar een Schipperke en aangezien wij in minimaal een straal van zeven kilometer de enige bezitters zijn van Schipperkes???
"Of ik een hondje miste?"
"Nee, volgens mij niet, het was zo rustig in huis, volgens mij liggen ze allemaal in de keuken te slapen, maar ik zal even kijken...."
Ooooo!!! "Ik mis Lex!" "Hoe kan dat nu?" Hij is geen liefhebber van nachtelijke tochten, en nattigheid is zeker geen hobby van Lex, dus lang buiten in de sneeuwbui verwachtte ik niet dat hij doen zou.

Vlug op de fiets, over de binnenweg omdat daar nog geen auto gereden had en het daardoor minder glad was, er lag inmiddels al zeker drie cm sneeuw, op weg naar de plek waar Lex gezien was.
De buurvrouw reed langs de andere weg zodat we hem als hij naar huis liep konden opvangen.
Bij de kerk liep hij al niet meer, iemand had hem ergens tussen de huizen gezien daar vlakbij. Maar nu ook niet meer.
Ik ging naar huis om te zien of Lex inmiddels zelf naar huis was gelopen maar daar was hij niet, mijn man ondertussen ook gewaarschuwd ging met de auto naar Hall en ik weer met de fiets, nu was Lex weer gezien, maar weer weg, ik liep om het blok nieuwbouwhuizen heen, niemand was verder op straat als alleen onze buren en wij tweeën.
"Ja....!!!!" Daar!!!! Daar loopt hij! Ergens achter die huizen in de tuintjes maar hij laat zich niet benaderen!"

Ik had hem al heel vaak geroepen maar hij kwam niet. Zo raar!
Iedereen was bij mij vandaan en ik stond alleen achter een perkje te luisteren of ik soms wat hoorde, zachtjes praatte ik lieve woordjes voor als Lex toch ergens in de buurt was.
Ik hoorde zacht geritsel en daar opeens kwam Lex onder de struiken vandaan naar mij toe.
Ik nam het natte hondje zielsgelukkig in mijn armen, drukte hem zachtjes tegen mij aan, ik voelde dat hij rilde.
Ik riep, " Ik heb hem, hier is hij, ik ga nu snel naar de auto, ik zie jullie zo bij mij thuis!"

Thuis kon ik Lex pas goed bekijken omdat het in Hall spaarzaam verlicht is zo vlak voor de nacht.
Lex was gewond, hij had een grote splinter in zijn wang, het buikje was geschaafd, een pootje deed heel zeer omdat daar een nagel van af was gescheurd.....
Wat was er toch gebeurd?

Achteraf kon ik reconstrueren wat hij gedaan had, hij was uitgebroken uit de tuin omdat hij een kat "de weg moest wijzen!"
Lex vindt dat de katten op de zolder in de stal horen of in een boom, dat is ook goed, en aan vreemde katten word verteld dat ze naar hun eigen huis moeten gaan.....
Dus zodoende is Lex achter een kat aan de straat opgerend en daar waarschijnlijk in aanraking gekomen met een auto, deze reden heel langzaam vanwege de gladheid maar konden ook niet remmen of uitwijken voor een overstekende "drijfjacht."
Nadat Lex een tik kreeg van de auto is hij in paniek geraakt en dwars door de weilanden naar Hall gerend waar hij dan achter de kerk uitkomt.
Omdat hij zo vreselijk geschrokken was en alles heel zeer deed durfde hij niet meer bij mensen te komen op dat moment.
Gelukkig viel het met zijn "builen en blutsen" erg mee, de volgende dag liep hij heel stijf van de spierpijn, maar twee dagen later deelde hij hier al weer "de lakens uit" in de roedel.

Zo'n zes weken na dit voorval wandelde ik met Lex in onze weide langs een straat toen er een auto langs ons heen kwam, Lex huiverde en ging heel dicht bij mij lopen..... "ja ventje? het klopt, jij kreeg een tik van een auto dat merk ik nu wel aan je."
Lex heeft verder geen trauma overgehouden van deze nare ervaring, hij kijkt wel beter uit in het spaarzame verkeer hier

Onze "rokkenjager" Lex....

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.