Over onze doelstelling van de fokkerij.
Hymke van het Beukenerf
We hadden Hymke van het Beukenerf van Betsy Aalten en dat was een geweldige hond!
Dat karakter was gewoon uniek, Hymke was nooit ziek, heel gehoorzaam maar ook met een eigen persoonlijkheid.
Als Hymke iets niet aanstond dan moest je haar echt overtuigen dat wij daar anders over dachten en dan werkte zij zonder morren mee.
Zij was mijn schaduw, vriendin, "gesprekspartner" en waakhond.
Al deze eigenschappen verenigd in één prachtige zwarte kleine hond....
Daar wilde ik graag een dochter van hebben.
en zo is onze kennel ontstaan.
Deze reu is Wyndsong Robin, hij is de vader van Hymke
Ninja van het Ruigeland.
Ninja is de moeder van Hymke van het Beukenerf, zij heeft het zelfde trouwe karakter wat ook Hym zo uniek maakte.
Op deze foto is Ninja al oud.
Net als Hymke een eenkennig lief hondje, gemeen bijten deed ze nooit, maar wel aanstoten met haar snoet toen we Hymke als puppy kwamen bekijken, ze liet weten dat er wel grenzen waren aan onze vrijpostigheid haar kleine puppy zomaar op te pakken.
Kortweg een super moeder.
Ninja van het Ruigeland met de kip.
Schipperkes zijn doorgaans lief voor dieren die op het erf thuis horen.
Dus werd Hymke gedekt door Doran van de Heikenshoeve.
Dat was een zuiver Belgisch hondje.
We kwamen in contact met mensen die al decennia lang met het ras bezig waren.
Van hen hoorden wij dat er verschillen in de types zijn.
Het Schipperke is van oorsprong een hondje uit de "Nederlanden" daar viel België ook onder en dat land is de bakermat van de oorspronkelijke Schipperkes.
Wij willen daarom het klassieke type handhaven.
Hierboven ziet u een foto van een klassiek Belgisch type, boven reu Tommy en daaronder teefje Nicky van het Kumtichshof, zus van Nelleke.
flinke kraag, broek, atletisch van bouw, fijn beenderen gestel, en de stand van de oren is hoog op het hoofd.
Amerikaans/Canadese variant
Hier ziet u een prachtige hond, het is ook een Schipperke.
Dit is een hondje zoals veel Amerikaans/Canadese fokkers het Schipperke graag zien.
(In Amerika zijn ook fokkers die wel het Belgische type Schipperke prefereren).
Gedrongener van bouw, zwaardere botten, kortere benen en ook breder. Hun vacht is zachter dan van het Belgische type en met een minder uitgesproken broek en kraag.
De oorspronkelijke Schipperke heeft een stug aanvoelend "bovenkleed" met een zachte ondervacht.
Op de foto staat Nelleke van het Kumtichshof
Mijn streven is een gezonde sterke Schipperke, met een rustig evenwichtig karakter. We willen met onze kennel het ras instand houden zoals het oorspronkelijk was. Wij werken niet met lijnteelt of inteelt, regelmatig zoeken we ver over de grenzen naar vers bloed. We zoeken met name naar Franse en Belgische lijnen omdat ook Frankrijk werkt aan het klassieke Belgische type. En uiteraard heeft "ons" Schipperke alleen de zwarte kleur. Anders gekleurden treft u aan in Engeland maar wij vinden dit een "voskleurig Fries paard." In Nederland is dit voorals nog een niet erkende kleur. Zwart is de norm. Uiteraard werken we volgens de richtlijnen die opgesteld zijn door de RvB.
Verder ziet u in de rasstandaard dat het Schipperke verschillende formaten kent.
Er zijn kleine hondjes van rond de vijf kilo en grotere van pakweg zeven tot acht kilo.
Het Schipperke is een huishond, het ras moet dan ook in huis geboren worden en opgroeien tot een fijne hond, dieren die dat niet gegeven werd zullen niet makkelijk hun super vrije karakter kunnen ontwikkelen.
Daarom wordt er bij ons per jaar nooit meer dan hooguit met twee hondjes een nestje gefokt.
Het is kortweg te bewerkelijk om grootschaliger hondjes op te gaan voeden.
Bailey dochter van Bandito haar moeder is Loulou de Wakkere Rakker
Ze is kleinkind van Lex en Nelleke